منى بامل: مين ده ي ساره
ساره: ده زميل كان شغال معايا هناك ونزل شغل معايا هنا وكلمته عشان يبعتلى ورق
منى: بتحبيه
ساره بصدمه: احب احب ايه بس لا طبعا محمد صديق بس غير كده لا
منى: ولا فى حد غيره
ساره: ماما انتى عايزة ايه
منى: عايزه افرح بيكى
ساره: افرحى بسلوى انا مش بفكر فى الموضوع ده تانى
منى بغضب: انتى مش بتفكري واختك مش بتفكر واخوكى متجوز جواز زفت
خرجت امى وهى مضايقه
ساره بتافف: وانتى ي ستى مش بتفكرى فى الموضوع ده ليه
سلوى: انا عايزه اتجوز عن حب مش جواز صلونات
ساره: واخوكى ليه جوازه زفت مش بيحبها
سلوى: محدش يعرف احنا فجاءه لقينا بيقول ان عايز اتجوزها ولما ابويا وامى رفضوا عشان مش بيحبوها اصر على الجواز منها وسرع الجواز يعنى وفى خلال شهر او اقل اتجوزها ودلوقتى حامل
ساره باستغراب: حامل ازاى هي مكلمتش تلات شهور
سلوى: على ما اعتقد هى حملت من اول يوم اخوكى بيقول ان اسد
ساره باستغراب: اول يوم
سلوى: سيبك من سيرتها عشان اصلا هي مش مهني اخوكى وهو ساكت معرفش ليه كانها ماسكه عليه زله كلى