خلصنا اكل وقبل منمشى محمد اعطانى هديه
ساره: ايه ده
محمد: دي هديه ليكى يعنى اجيب لكل اهلى وانتى لا
ساره بتوتر: بس انا مش بقبل هدايا من حد
محمد بخجل: هتكسفينى ثم احنا اصدقاء
ساره: اسفه ي محمد بس متعودتش ان اخد هدايا من حد
محمد: احم على العموم براحتك يلا بينا
وصلنى وبعدين اخد العربيه بتاعتى يخلص حوارها وانا فضلت احضر فى الشنط واخد كل حاجه ليا على اساس ان مش هرجع تانى وكلمت عمر عشان كلمنى كتير وانا فى الشغل
ساره: ايه ي عمر قلقتنى في ايه
عمر: مفيش بس كنت عايز اسالك انتى قابلتى سيف
ساره بقلق: ايوه هو حصل حاجه
عمر: لا بس هو صديقى حتى بعد ما سبتوا بعد وامبارح لما كلمته قالى انك قابلتيه
ساره: ايوه وفيها ايه
عمر:وبعد ما قبلتيه حسيتى بايه
ساره:مش فاهمه تقصد ايه
عمر: اقصد مندمتيش باللى عملتيه او مش عايزه تقولي سبب لحد دلوقتى
ساره: عمر اذن الموضوع ده عدى عليه زمن ومتكلمتش زمان مش هتكلم دلوقتى