محمد: عارف مش بتحبى تنزلى وتخرجى وخصوصا مع رجاله
ساره: ومين قالك بقا المعلومة دي
محمد: اخدت بالى عشان كل ما اطلب ترفضى مع ان بتنزلى مع الزمله الباقين
ساره: بس ده الصح انا مسافره واهلى واثقين ان مش هعمل حاجه غلط
محمد بابتسامة وحب: وده اللى عجبنى فيكى واحده زيك بتعمل الصح ومحافظه على شرفها مع ان اهلها مش
جنبها بس عارفه ان ربنا شايفها فعلا اهلك عرفوا يربوا
ساره بينه وبين نفسها بحزن: بعمل الصح عشان أصحح غلط مكنتش اقصده بالنسبه لشرفى فهو راح من زمان وكانوا جنبى بس دلوقتى بحافظ على اللى باقى منه وهما بعيد
محمد: روحتى فين بقالى ساعه بتكلم
ساره بانتباه:معاك
محمد: اسف ان ضايقتك بس انا قولت تساعدينى عشان مش بفهم فى الحاجات دى
ساره: خلاص ي محمد ولا يهمك هخرج معاك
محمد بفرحه: شكرا خالص انا هروح اشوف شغلى
كملت شغل لحد ما جاه موعد الانصراف ومحمد عدى عليا
محمد: مش يلا
ساره: بلم حجاتى من هنا انت لميت حجاتك
محمد: اه