ساره: حاضر عن اذنك
دخلت مكتبى وانا مضايقه ليه كل الظروف بتجبرنى على رجوع مصر دخل محمد زميلى
close
محمد: شكلك مضايقه مع انك لسه راجعه من عند اهلك
ساره: ابدا مستر عز عايزنى امسك الشركه فى القاهره
محمد بفرحه: بجد انا كلمته انزل اشتغل فيها وهو وافق
ساره: وانت عايز تنزل ليه
محمد: اهلى ي ستى عايزنى افضل معاهم
ساره بشرود: بس انا رافضه النزول حابه الوجود هنا
محمد: غريبه انتى ي ساره حد يحب الغربه ويكره يقعد مع اهله
ساره بشرود وحزن: انا
محمد: انا نفسى افهمك
ساره بابتسامة: تفهم ايه
محمد: سر الحزن اللى فى عيونك و اليإس من نبره صوتك حتى خروجات مش بتخرجى حفلات الشركه مره تيجى وعشره تتحججى حتى الحب….
ساره بمقاطعه: مقولتش انت كنت عايز ايه