منى: ليكم كلكم
قعدنا على السفره واكلت بسيط وقومت اخد شاور وغيرت هدومى وجاه عمر الاوضه
عمر: ادخل
ساره: اكيد
عمر: مالك مش عجبانى مش دي ساره اللى اعرفها اللى الضحكه مش بتفارق وشها مش دي ساره اللى يبقى في
تجمع عائلى تفضل في اوضتها
ساره: انا كويسه بس تعبانه من السفر
عمر: متاكده انا اخوكى لو عايزه تتكلمى اتكلمى
ساره بتردد: عمر احم هو سيف عامل ايه
عمر: لسه بتحبيه
سكت مردتش ارد
عمر: على العموم هو حالته مش احسن منك رافض يتجوز عايش في الشقه اللى حضرتوها سوا بيشتغل ليل ونهار بقا صاحب شركه مع شويه شُركه يعنى بيحاول ينساكى بالشغل زيك
ساره بتمثيل: ومين قالك ان منستهوش انا نسيته وعايشه حياتى كمان
عمر: نبره صوتك وانتي بتسالى عليه قالتلى فرحتك لما عرفتى ان متجوزش قالتلى ابتسامتك اللى اتقلبت فجاءه لما عرفتى ان عايش فى الشقه يعنى منسكيش وبيتعذب زيك قالتلى
ساره: لا انت بتهزر يلا تعال نقعد معاهم عشان تشوفوا الهدايا اللى جبتهالكم
خرجت قعدنا سوا واعطتهم هدايهم عمر لاب توب وساعه ماركه سلوى جبتلها موبايل وطقمين بحتياجتهم وماما