مبيحبهاش زي ما كانت فكره حاولت تكتم شهقاتها ودموعها عشان محدش يسمعها ولا يعرف انها اُدام الشقه
فريده : طيب ..ماشي يا عمر هصدقك … بس عايزين نقرب معاد كتب الكتاب بقا كفايه كده
عمر عشان يحاول يراضيها : خلاص يا حبيبتي الشهر اللي جي نكتب الكتاب
هنا مقدرتش تستحمل تقف اكتر من كده طلعت تجري على شقتهم ودخلت اوضتها قعدت تبكي بشده وندم
وتكتم صوت صرخها ف مخدتها كانت بتصرخ من وجع قلبها و الكلام اللي قاله عمر وتقول بينها وبين نفسها : بتعيطي ليه دلوقتي ؟!….هو مكنش ليكي من الاول ….انتي عايزه ايه ؟!….ما انتي عارفه أنه خاطب وبيحب خطبته
طب ليه ؟!….ليه يا عمر كنت بتحسسني كأنك بتحبني ؟!….ليه يا عمر ؟!….لييييييييه…..
ااااااااااااااه يا قلبي اااااااااااه ….. انا اللي غلط من الاول اني سمحت لمشاعري تروح للشخص الغلط اللي اصلا
شايفني زيه زي الغُرب شايفني سرسجيه..
هنا بضحكه قهر والم وسط عياطها :هههههه هم شايفني سرسجيه وبلطجيه عشان انا بحاول اتعامل كده مع الناس عشان مبقاش سهله عشان اعرف اخد حقي انا ابويا مات من زمان ومعنديش اخ يعني معنديش سند كان
سندي بعد ربنا عمر بس برضه اتعلمت اعتمد على نفسي وابقا قويه واقدر استحمل مش من اقل حاجه اتكسر لكن من جوا قلبي بنوته رقيقه قلبها حنين وطيب وجوايا حاجات حلوه كتير ….يطلع اللي اعتبرته سندي ف الدنيا
هو كمان شايفني زيهم ومش فاهمني ومش حاسس بيه (قالتها بحسره جوه قلبها )
بس انا لازم اصلح غلطتي ولازم ارجع زي ما كنت
وقالت جوه نفسها بجمود : فوقي يا هنا ما عاش ولا كان اللي يكسرك
يتبع….