يوسف ضحك:حلوه مريمتك دى و انا طالع دلوقتى بقي لمريمتى اخطفها كده فى مشوار و كمل بجديه و ياريت يا ماما تعزمى كل قرايبنا وتعريفهم ميعاد الفرح
ناهد :طب وانتوا حددتوا ميعاد؟
يوسف:لا لسه هسال مريم الأول و هعرفك بس الاهم كلمى قرايبنا عرفيهم ان اتكتب كتابي انا عاوز الدنيا كلها تعرف ان مريم بقت ملكى
ناهد هزت راسها بتمام وابتسمت لفرحه ابنها والسعادة إللى ماليه وشه
يوسف بضحك :عن اذنك بقي اطلع لمريمتى تصدقي حلوه مريمتى دى بجد مريمه يوسف
ناهد ضحكت:امشي يواد انت من هنا اتجننت
يوسف اتنهد بحب وباس ايد ناهد و طلع ل مريم إللى كانت نايمه وفضل يخبط لحد ما فتحت الباب و كانت بتدعك
فى عينيها بنعاس و يوسف ضحك على شكلها
مريم بتتاوب:فى اى يا يوسف فى حد يصحى بدرى كده ؟
يوسف :بدرى اى يا كسلانه الساعه ٢ الضهر
مريم عينيها وسعت بصدمه :انت قولت كام ؟! ازاى تسيبونى نايمه للوقت ده
يوسف بضحك :الحمد لله دلوقتى فوقتى الساعه مش ٢ الساعه ٨ الصبح و انتى صدقتى
مريم ضيقت عينيها بغيظ:طب اقفل فى وشك الباب و اطردك دلوقتى ولا اعمل اى و بعدها بصتله بتركيز اعجبت
بلبسه الكاجوال و تغيير تسريحه شعره و فضلت بصاله كتير
يوسف بخبث:انا عارف انى حلو النهارده بس مش للدرجه إللى تخليكى فاتحه بوقك كده
مريم فاقت من سرحانها فيه و يوسف فضل يضحك و قال وهو بينهج من الضحك تعرفي يا مريم ؟ انا عمرى ما