كلامى عن مواجهته اختفى، لسانى كان مهزوز جوه بقى
محمد قرب منى وقعد جنبى، اول مره يعمل كده من يوم الدخله
حضنى وهمس فى ودنى وحشتينى
مقدرتش ابعد جسمى عنه، انا كنت طلبت قربه قبل كده وهو كان متوتر
سبت نفسى فى حضنه، كان نفسى أبكى واصرخ فهمنى يا جوزى فيه ايه؟
لكن محمد كان طبيعى لما خرج من الغرفه، انا كنت هجنن، بسمع من محمد كلام وأفعاله بتكون مختلفه
محمد قال ايه رأيك ندخل أوضة النوم؟
قلتله معلهش يا محمد خليها بالليل، اعصابى متوتره شويه
قعد محمد يضحك، امبارح كنت انا والنهرده انتى؟
اسفه حبيبى، الليل قريب مش بعيد
هتغدينا ايه؟
اتشعلقت بالكلمه مكنتش حامله ريحته ولا ملمس جسمه، جريت على المطبخ، على الاقل هناك اقدر افكر براحتى
حضرت الغدا وقعدنا ناكل ومحمد كان بيهزر ويفكرنى بأيام الخطوبه
حتى انا نفسى ضحكت غصب عنى من همومي
لكن محمد ما سبنيش فى حالى، كأنه تغير بقدرة قادر لشخص مهوس بلمسى ومداعبتى