فيروز : بقولك نزلنى اصلا عيب اقف قدامك كده نزلنى
فهد : عيب ايه انتى مراتى و دخل بيها الجناح و نزلها على السرير و هنا فيروز لفت نفسها بالملاية و نزل اوضتها و فتح الدولاب و بص بخبث و جاب لها بيجاما ستان شورت
و طلع ادهلها
فيروز و هى مغطيه حتى رأسها بالملاية
فهد : فى ايه يا فيروز مش هاكلك يعنى
فيروز : حط الهدوم عندك و امشى
فهد ساب الهدوم و خرج
فيروز بصت فى البيحاما و مبقتش عارفة تعمل ايه و مش هتعرف تروح اوضتها تجيب لبس تانى علشان خايفة و
اضطر تلبسها و لفت الملاية و نزلت لقيت فهد قاعد
اول ما رفع رأسه ليها فضل يضحك
فهد : حضرتك جاية من شقة مفروشة
فيروز : نعم
فهد : اصل انتى لافة نفسك بملاية شوفى جبت فى البيت ستات بعدد شعر راسى بس اول مرة واحدة تنزل من
جناحى بملاية زيك و اقترب منها فهد
فهد : انتى لابسة حاجة تحتها
فيروز : ابعد عنى يا فهد و ادخل اوضتى جيب لبس كويس اللى انت جيبته ده ميتلبس اصلا
فهد : و الله حضرتك ده اللى عندى و مش هفضل ادور عندك الاوضة لو عايزة حاجة ادخلى
فيروز : طيب ممكن تجيب حد ينضف الاوضة مش هعرف انام فيها
فهد : حاضر ممكن ننام بقى صوت صريخك صحى الشارع كله