معتز راح لعشق
عشق فتحت الباب بخوف
عشق : خير يا استاذ..
معتز: أسمى معتز خير ان شاء الله..أنا بس كنت جاى اخدك و اى حد واصى على فيروز علشان هى هتتجوز
عشق : ايه تتجوز ازاى
معتز : هفهمك و احنا فى الطريق عشق اتصلت على سعيد و راحوا مع معتز
اول ما وصلوا فهد كان واقف
سعيد : فين فيروز
فهد : انت مين اصلا
سعيد : أنا ابن خالتها و خطيبها و فيروز هتمشى معايا دلوقتى حالا
فهد : فيروز كلها دقايق و تبقى مراتى مسمعش اسمها على لسانك فاهم
سعيد : أنا ممكن اطلع دلوقتى اخدها و اقدم بلاغ انك خا*طفها
فهد : خاطف ايه بنت خالتك اللى قاعدة معايا برضاها و كمان هى اللى اتحيلت عليا استر عليها يبقى تلمها و تدخل معايا دلوقتى تبقى وكيلها و نتمم ام الجوازة ديه
سعيد انصدمت و دخل فى هدوء و المأذون كتب الكتاب
عشق : أنا عايزة اشوف فيروز
فهد : هتشوفيها بس مش انهاردة و سعيد مشى حتى منغير ما ياخد عشق يروحها
و عشق خرجت من بيت فهد و كانت الدنيا ليل
معتز : تسمحيلى اوصلك
عشق : شكرا أنا عارفة الطريق كويس
معتز : بس ميصحش بنت زيك تروح لوحدها بليل كده