شاهنده بعد ما ركبت عربيتها وهى فى كامل الضيق، مكنتش عارفه نفسها مخنوقه ليه
خرجت تليفونها واجرت مكالمه
جعفر، نفذ.
المرأه لا يمكن أن تنسى اول شخص.
كانت الشقه لازالت مفتوحه عندما دلف جعفر وزميله شقة فهد ملثمين وكل واحد فيهم فى ايده مسدس بكاتم صوت، مجرمين على أصوله، فهد كان قاعد على الأريكه ولسه السيجاره فى ايده متحركش من مكانه، عاين جعفر الموقف، فيه حاجه غريبه، هدوء فهد مرعب، رغم كده صوب مسدسه على فهد، طول عمره ما فشلش فى اى جريمه قام بيها
اسمه البريمو فى عالم الاجرام، اتأخرتم ليه؟ انا مستنيكم من زمان سألهم فهد وهو بيبص قدامه
حاله غريبه بيواجهها جعفر، شخص ميت يلقى مزحه؟
ثم انطلق وابل من الرصاص
فى الطريق المزدحم جعفر كلم شاهنده، ايوه ياهانم احنا طلعنا الشقه زى ما امرتى بس ملقيناش حد هناك
سادين انتى هنا؟
الغرفه ساكنه ورغم طرق الباب إلى انفتح من نفسه محدش رد عليه
رعد اندهش، معقول سادين تكون سايبه الباب مفتوح؟
تابع رعد نقر الباب، سادين منسجمه مع الموسيقى مش سامعه حاجه
رعد دخل الغرفه، تسمر لما شاف هدوم سادين مرميه على الأرض
رفعها وتفقدها، شم ريحة الهدوم وفضل دقيقه واقف دقيقه، زوءك حلو سادين
رعد سمع حركه جوه الغرفه، سادين كانت حاطه ستاره فى ركنة الرسم مختفيه وراها
قرب رعد من الصوت وشاف طيف سادين قاعد ورا الستاره
سادين صرخ رعد؟
سمعت سادين صوت رعد وجسمها كله ارتعش، مين؟
انا رعد