كوثر بنفاذ صبر : قومي ي كاميليا من هنا عشان انا تعبت وعايزه انام شويه انا هيجرالي حاجه بسببك
كاميليا : ي تيته انتي ال كلامك غريب… ومش فاهمه منه خلاص خلاص قولي وانا هسمع ومش هعلق والله
كوثر بدعاء : ربنا يعينك ي ابني ع المصيبه دي
كاميليا بضيق : والله انتي واخده مقلب في الواد دا
***
انوار : سمر هو ليل باشا جه ولا لسه
سمر : لا لسه ليه
انوار : اصل كنت عاوزه اخرج برا اشتري شويه حاجات
سمر : طب خليكي واروح انا او حد من الحرس برا يجيبهم
انوار : لا انا زهقت وعاوزه اخرج اتمشى لو ميرفت هانم سالت عليا قولي لها اي حاجه ماشي
سمر بعدم فهم : طيب ماشي بس انتي هتتتاخري ولا اي
انوار : لا لا دا مسافه السكه علطول
سمر بعدم ارتياح : ماشي
***
مايان : هتفضلي تقلبي في البتاع دا كدا كتير
نور : مزاجي زفت انا مضااايقه اوووي ي مااايان
وانسي بقا حكايه سفرك دي مش هتحصل
مايان : لا ي نور انا مش هقدر افضل هنا اكتر من كدا
نور : ليه ي بنتي خايفه من ايه
مايان بتوتر : مش خايفه من حاجه بس
نور بضيق : لا مايان عشان خاطري اقفلي الموضوع ع الاقل مش الوقتي خالص
اصبري ع نفسك شويه مستعجله اوي كدا
مايان : هرتاح لما اسافر
نور : انتي بتهربي من ايه
مايان : ههرب من اي ازاي
نور : ال هنا عاوزه تسيبه وتمشي مخليكي مش طايقه القعده هنا
مايان : حاجات كتيره انا في غني عنها…. ي نور انا بقيت اصحى خايفه لتكون مصيبه حصلت
نور : اي ي بنتي الاوفر دا