فيروز : أنا علشان متربية مش هرد علشان كان زمانى قائلة كلام مش هتحبى تسمعيه
سارة : انتى نسيتى نفسك انتى حتة خدامة هنا
فيروز صعبت. عليها نفسها و جريت على جوا تعيط و رفعت النقاب تمسح دموعها فى نزول فهد من الجناح قدامها
فهد 😳😳😳
سارة : انتى نسيتى نفسك انتى حتة خدامة هنا
فيروز صعبت. عليها نفسها و جريت على جوا تعيط و رفعت النقاب تمسح دموعها فى نزول فهد من الجناح قدامها
فهد 😳😳😳
فيروز نزلت النقاب بسرعة قبل ما يشوف وشها
فهد ما شفش وش فيروز بس اتخض لما لقها واقفة بتعيط
فهد : بتعيطى ليه يا زفتة
فيروز بانفعال من طريقته : أنا ليا أسمى كفاية إهانة بقى و راحت المطبخ
و فهد مهتمش و اخد سارة و خرجوا
سارة فى الكافية : فهد أنا حامل منك
فهد : ايه ازاى ده حصل انتى متخلفة
سارة : مكنتش عاملة حسابى و دلوقتى ده امر واقع
فهد : انتى بتلوى دراعى
سارة: لاء بس انت ابو الولد اللى فى بطنى و ديه مسؤولية
فهد : بس أنا فاكر أن ده مكنش اتفقنا