فهد و هو مش فاهم حاجة و مصدوم من منظرها مسكها من كتفها : فى ايييه فهمييييينى
فيروز : ف .. ف.. ف.. فاااااااااااااااااااار
فهد : ايه
و هنا خرج الفار من الاوضة على بره من جنبهم هنا فيروز مسكت فى رقبة فهد و صرخت من الخوف
و سرت كهربا فى جسد فهد أول ما اقتربت منه فيروز و كأنه اول مرة بنت تقترب منه و كمان فيروز ترتدى القليل
فهد فاق من سرحانه على صريخها
فهد : أهدى ده فار افتكرت حد اتهج*م عليكى روحى البسى ايه ده
فيروز للحظة بصت لنفسها و اتسعت عينها لما شافت أنها واقفة كده و جت تجرى على الاوضة لقيت فار تانى و من الصدمة فيروز حتى مش عارفة تصرخ أو صوتها يطلع و بتجرى من اوضتها لقيت فهد شالها
فهد : انتى ناوية تلفى فى الفيلا و انتى كده ولا ايه
فيروز بصوت يكاد يطلع : فى .. ف. فار تانى فى الاوضة
فهد و هو طالع بيها جناحه : طيب أهدى انتى بترتعشى كده ليه
فيروز : نزلنى انت رايح فين
فهد : أهدى مش هتح*رش بيكى اكيد
فيروز : بقولك نزلنى اصلا عيب اقف قدامك كده نزلنى
فهد : عيب ايه انتى مراتى و دخل بيها الجناح و نزلها على السرير و هنا فيروز لفت نفسها بالملاية و نزل اوضتها و فتح الدولاب و بص بخبث و جاب لها بيجاما ستان شورت
و طلع ادهلها