دفن رعد وجهه بعنقها ليهدأ من ثورة مشاعره
رعد : خلاص هششش انا اسف
close
خلاص
اعتدل رعد فى جلسته واجلسها هى الاخرى
رعد بهدوء : انتى لسه مش مستعده لخطوه زى دى
انا اسف ليكى
انا الاتسرعت
وعد بصراخ : ﻷ ﻷ انا السبب اناااا
انااا عايزاااه انسسسسى عايزاااه امسح الذكرررى دى من دمااااااغى
ااااه يارب
يارب خودنى وريحنى بقااااا
اخذها رعد فحضنه وهو يحاول تهدأتها
الى انا انتظمت انفاسها ونامت بين احضانه
عند شمس كانت تسير فى الشوارع بلا هواده
شمس ببكاء : يارب انت العالم بحالى
مبقاش ليا مكان اروحه
يارب انا مش وحشه كدا ولا هخطف واحد من مراته
انا مش كدا والله
شاب بسكر : ع على فييين يا م*زه
ايه الجمداا*اان داا
شمس بخوف : ابعد عنى يا حي*وااان ابعد