داغر : مكانش لازم اخليكي انتي اللي تسخني الابره
هدير : ( مسكت ايد داغر ووقفته ) داغر ..
داغر وقف وبقي وشه في وش هدير
هدير رفعت ايديها بالراحه ولمست خده
هدير : ( بحنيه ) انا حقيقي كويسه ماتقلقش عليا
هدير قربت من داغر وحضنته
هدير : ماتزعلش مني ياداغر انا خايفه عليك
داغر : مافيش حاجه في الدنيا ممكن تخليني ازعل منك مهما حصل بس اوعي تفتكرى اني مش عايز حياتنا تبقي
مستقره واني عايز ارجع زي الاول بس ساعات الظروف بتحكم علينا بكده .. انتي الوحيده اللي ببين ضعفي قدامها وانا مرتاح ماببقاش خايف من حاجه.. عشان كده انا عمرى ما هسمح لحد انه يأذيكي في يوم .. خليكي واثقه فيا ياهدير
وكل حاجه هترجع احسن من الاول واكتر
هدير : ( ابتسمت وهزت راسها فوق وتحت كده حاجه بسيطه )
الطفله كانت واقفه بتبص عليهم من بره المطبخ وابتسمت
ومره واحده داغر سمع صوت يزن وهو بيقول
يزن : هما اتأخروا كده ليه ؟
داغر : ( بص لهدير) احنا اتأخرنا اوي
داغر جاب الابره وسخنها كويس اوي وراح لرعد