عمار حس بيها وبخوفها وبدموعها اللي نازله علي ضهره
كان عايز يقف .. عايز يطمنها بس بص في الساعه وحرفيا مكانش في وقت وبقي يتخيل يزن قدامه وياسين ماسكه
وكل ما يتخيل كده كل ما يزيد في سرعته اكتر
يزن رمي خلص سيجارته ورماها بره القطر و كان لسه باصص لساره عنيه مانزلتش من عليها
ساره كانت قاعده ومدياله ضهرها بتبص لقت دموعها بتنزل غصب عنها
الست اللي جنبها : مالك يابنتي من وقت ما القطر اتحرك وانتي بتبكي
ساره ( بصت شمال جنبها للست )
ساره : ( اتنهدت ) لا .. لا ابدا ( حاولت تبتسم بالعافيه ) مافيش حاجه
الست اللي جنبها : ماتحكيش لو مش عايزه .. بس عايزه اقولك الدنيا مش مستاهله دموعك .. باين عليكي بنت ناس وغاليه علي اهلك
ساره ( افتكرت مامتها )
ساره : اهلي ..
الست اللي جنبها : ايوه اهلك .. ما انتي اكيد ليكي اهل
ساره : ممكن تليفونك دقيقه ياطنط
الست اللي جنبها : اه طبعا اتفضلي
القطر ابتدى يهدي عشان قرب يوصل المحطه
وصابر البودي جارد والرجاله اللي معاه كانوا مستنيين القطر عشان يدوروا علي ساره ويزن
ساره اخدت الفون من الست واتصلت بمامتها
ساره اتصلت اول مره محدش رد
القطر وقف خالص ورجاله العربي ركبت القطر وبقت تدور في كل عربيه من عربيات القطر علي يزن وساره
ساره قامت وقفت
ساره : ( وهي بتدي الفون للست ) محدش بيرد .. انا متشكره جدا
الست اللي جنبها : جربي تاني انا كده كده نازله المحطه دي معاكي
ساره لفت وشها بتبص لاقت يزن بيبص عليها واول ما بصت عليه بسرعه لق وشه الناحيه التانيه وعمل نفسه مش مهتم ساره شافت كده صعبت عليها نفسها