فاتن: وهو يستجرى يفكر بس انتى شاكة فى قدراتى ولا ايه
ندى: لا يا اختى اتجرا من ربع ساعة بس قعدتيها معاه لواحدك خالكى طايرة من الفرحة وبتغنى ومش بطالة بص على فستان الفرح يا ندلة يا بايعة القضية
فاتن:هههههههههه
ندى: بتضحكى ليه
فاتن: اصلى افتكرت الربع ساعة الاى قعدتها مع المتنيل على عينه
ندى: يالهوى اوعى يابت يكون غرر بيكى
فاتن: لا حاول يخوفنى وخد اللى فيه النصيب
ندى: عملت اية يا هولاكو
فاتن: ضربته برجلى وبعدها قالى انى ضعيت مستقبله
ندى: يا فضحتى يا ندمتى شخرمتى الواد يعنى اخوى يقى اختى
فاتن: ههههههه اه نصيبه بقة الله يكون فى عينه
ندى: ولما انتى عملت كده اية اللى شوفتوا من شوية اعترفى يا يت
فاتن: ولا حاجة انا قررت انى انا هفرح مش انا العروسة برده بالغض النظر على الاهبل اللى هتجوزاه بس ده فرحى يعنى انا العروسة يعنى لو زعلت وكشرت وضربت بوز والمتخلف يفتكر انه انتصر على لا سمح الله هيحصل اية غير انى هنكد على نفسى فى يوم فرحى طيب وليه وانا عايز انكد على ناس تانية وبعدين دى هى مرة واحده اللى هلبس فيه فستان الابيض مش لاخوكى لا ده لى انا عشان اتمتع بيه وانا لما افرح هحرق دم اخوكى قوى وده المطلوب
ندى: يا بت الجنيه هو ده التفكير المظبوط خلينا نبل الشربات ونفرح ونبسط بقة وفى ستين مصيبة عرسان الندامه دول
فاتن: ايوة ده احنا هنولعها النهارده
ندى : حلوة قوى خلينا نكيد العبط اللى تحت ونفرجهم
فاتن: ايوة بقولك اية انا كلمت اتيليه هنا وقولتلو يبعت لنا تشيكلات فساتين قصيرة ونختار منها
ندى: هو ده الشغل يا برنس بس قصيرة والحجاب