فى الصباح جلس الجميع على الفطار ولم يتحدث احدفى الموضوع غادر احمد ومصطفى الى الارض سويا
احمد: قولت اية ياواد ابوى فى الكلام ابوك
مصطفى: محتار يا واد ابوى مش عارفة وخايف
احمد: على ندى مش كده
مصطفى: لا وعلى فاتن كمان
احمد: من ادم
مصطفى: ولدى مش وحش يا احمد بس البنت ال خاطبه غيرته ولدى ما كانش كده
احمد: دليل على الحب ال بينتهم
مصطفى: لا يا اخوى مش حب ال تغير واحد للاوحش مش حب وعايز الحق بعد كلام ابوى فكرت قولت انى مفيش غير فاتن هى ال تنفع ادم وترجعوا زى ما كان بس حتتعب وحتتالم فى الاول كتير قوى
احمد: وانت يرضيك بنتى تتالم يا اخوى دى عنيى
مصطفى: انت عارف غلاوة تونة عندى دى زى ندى ما هى كمان واضح انه ختتالم يايسين رافض الجواز على ادم عارفين عيبه
احمد: لو حصل كلام ابوك ندى انا وفاطمة وجدها وجدتها معاه محدش يقدر يازيئها بس فاتن مين معاه وكمان ثريا انا خايف منه