فتحت فاتن الباب وكان وجهها لونه أصفر وتظهر عليها علامات المرض
ادم:انتى كويسة اطلب الدكتور
فاتن:لا شوية برد وحيرحوا لوحده
ادم:تعالى ارتاحى وانا حلبس واخدك للدكتور يطمن عليكى
فاتن:قولتلك لا وابعد عنى متلمسنيش
ادم: وده وقته اخلصى اسمعى الكلام وانتى ساكتة
فاتن:خلاص حروح اناوندى مع بعض
ادم:يا صبر أيوب ماشى المهم انك تروحى
غادر ادم إلى عمله وأوصى ندى أن تأخذ فاتن إلى الطبيب
ندى:طمني يا دكتورة عندها اية
الدكتورة:مبروك المدام حامل
ندى:بجد
فاتن:انا عايزها انزاله مش عايزها
ندى:انتى أتجنيت صح مش كده
فاتن:يا دكتورة مش عايزها ارجوكى ححدى معياد عشان عملية الإجهاض
الدكتورة:يا مدام مينفعش انتى اصلا ضعيفة والاجهاض خطر عليكى
فاتن: على مسئوليتى انا وحضرتك حعفيكى من اى مسؤولية
ندى:قومى يابت لأحسن اضربك
الدكتورة :انا مش بعمل العمليات من النوع ده بس لازم الأول تجيبى موافقة الأب وكمان لو فى إجهاض يبقى خلال أسبوعين
ندى:وحياة النعمة اللى ما قومتى من هنا دلوقتى لتصل بادم واحكيله اخلصى يالا يا زفتة
غادرت ندى وفاتن من عند المستشفى إلا المنزل وصعدوا إلى غرفة فاتن
ندى:انتى أتجنيت مش كده
فاتن:انا قررت ومش حرجع فى كلامى ده قرارى النهائى
ندى:ادم مش حيسامحك لو عملتى كده
فاتن:اخوكى مالوش حاجة عندى وانا حنفذ اللى فى دماغى
ندى:لية عايزة تقتلى ابنك لية اية ذنبه
فاتن:ملوش ذنب بس كل الناس اتخلت عنى جدى وأبوى وحتى ياسين كلهم يهمهم انى متطلقش وبس محدش مقدر مشاعرى جوزى خانى قلبى وجعانى حبيته وغدر بيا اية اللى يخلنى أجيب طفل انا بس اللى ححبه واسانده وكل الناس ممكن تتخلى عنه فى يوم من الأيام