رجع مصطفى الى البيت هو وندى وتحدث معه على السفر فرحت جدا وابلغوا ثريا التى انزعجت ورفضت السفر معهم
العودة الى اسيوط حيث قصر عائلة البنهاوى فى المساء حيث اجتمع الحاج محمد مع ابنه احمد
محمد: اخوك جاى يوم الجمعة يااحمد
احمد: بجد يا ابوى انى اتحوشته قوى بقالى 4شهور ما شفتوش
محمد: وكمان حيجب اولاوده معاها
احمد: ياه ده انا بقالى فوق السنتين ماشوفتهمش امى وفاطمة حيفرحوا قوى
محمد: عارف ياولدى اه بالحق انى بلغت حسن رفض الجواز من فاتن بنتك البت مش موافقة
احمد: عين العقل يا ابوى وانى ويايسين مش موافقين ان شاء الله ربنا هيبعت نصيب احسن
مرت الايام وقصر عائلة البنهاوى على قدم وساق لاستقبال الضيوف وفى صباح يوم الجمعة كانت فاتن مع امه تساعدها فى تحضير الطعام لضيوف قبل ان ياتو
فاطمة: انى فرحانة قوى انى اخوى مصطفى جاي النهاردة
فاتن: ماما هو صح وانتى عمه مصطفى اخوات فى الرضاعة
فاطمة : ايوة يابنتى
فاتن: بس غريبة المرة دى جايب اولاوده معاها
فاطمة: ايوة بنتى بقه ليهم زمن مش زرونا من وقت ما كان عمرك 4سنين
فاتن : ايوة ياماما انا معرفش غير اسمائمهم بس ليه هم مش بيزورون