يايسين: انا قولت اية يا ادم قولتلك اختى لا لو زعلتها هيبقلى كلام تانى
ادم: قبل ما تتعصب اسال الهانم عملت اية دى غلطت فى امى وكانت حتضربها
يايسين: من غير ما اسال عارف الاجابة يا بيه اختى اللى انا ربيتها لا يمكن تعمل كده يمكن لسانها طويل لكن بتحترم اللى اكبر منها وعمرها ما غلطت فى حد اكبر منها وانا هخدها وامشى من هنا وانسى انى كان ليك زوجة عندنا
ادم: ايه هى زريبة تدخل تاخدها وتمشى كانك نسيت انها مراتى وهى ومش هتحرك من هنا غير لما اسمحلها وانا مش موافق وراينى هتخدها ازاى
يايسين: خلينى امشى بالذوق احسن
ادم: وانا مش بفهم فى الذوق وارينى اخرك
وهنا كان ووصل مصطفى: والله عال قوى بتخانق يا زفت منك ليه
ادم: بابا هو اللى عايز ياخد مراتى ويمشى
يايسين: وانا هاخدها وامشى وشوف مين يقدر يمنعنى
مصطفى: اية ياست زفت انا اللى همنعك اخلص اتجر قدامى انت وهو على اوضة المكتب فاتن اطلعى على فوق وفضى الشنطة دى على ما اعرف ايه الحكاية
الجميع:بس
مصطفى: مفيش بس مش هعرف امشى كلمتى على شوية عيال زيكم
دخل ادم ويايسين الى غرفة المكتب اما فاتن صعدت الى غرفتها وثريا عندما بدا مصطفى فى الاقتراب منها عملت نفسها مغمى عليها
مصطفى: بلاش الحركات دى عليا يا هانم وقوللى ايه اللى حصل
ثريا: اصل اصل
مصطفى: بسرعة
حكت ثريا ما حصل ووضحت انها المظلومة وفاتن هى الظالمه
مصطفى: بقى بت اخوى عملت كدة بتضحكى عليا يا ثريا انا نبهت عليكى ان فاتن محدش يقرب منها كده ولا لا قولت عمليها زى بنتك كلامى مش بيتسمع انجرى على اوضتك ومشفوكيش براها انتى فاهمة وحسابنا لسه ما اخلصش يا هانم
صعد مصطفى الى غرفة فاتن وسمع الحكاية منها ومن ندى وبعدها توجه الى غرفة المكتب
مصطفى: خليكم واقفين ابه محدش مالى عينيك يا سى يايسين عايز تاخد اختك وتمشى وانت يا ست زفت مش تعرف الحقيقة الاول مراتك هى المظلومة
يابيه
ادم: يابابا عايزنى اعمل ايه وهى بتزعق لامى قدامى
يايسين: يا عمى انا مستحملتش اشوفه يبقول لاختى انه يضربها
مصطفى: خلصنا خلاص تعالوا معايا
كان الجميع بغرفة الصالون
مصطفى: ثريا ا تاسفلى لفاتن
ثريا : ايه عايزنى اعتذر لباتعة دى
مصطفى: كلمة واحدة ياتتعتذرى يا تطلقى
ثريا : انا اسفة