حازم: من زمان ادم هو انت احلويت كده ليه
ادم: واد انت فى واعيك
حازم: يا حبيبى يا ادم واحشنى قوى قوى قوى اخرب يبت جمالك يا ادم ما تضحك عشان خاطرى
ادم: على اخر الزمن بقيت كوبرى خدى يا مها الورق وامشى من هنا عشان وجودك هنا خطر
حازم: الله يخرب بيتك يا شيخ ما تسيبها شويه يا قاطع الازارق انت
ادم: بس ياض اخرس خالص
حازم: خرست بس خليها تجبلنا حاجة تشربها طيب
ادم: ما انا عارف الغتاته لما بتحل عليك معلش يا مها اطلبى من الساعى انه يا بجيب لنا اتين قهوة
حازم: لا انا مش عايز قهوة
مها: حضرتك عاوز اية
حازم: عايز نسكافيه
مها: حاضر
حازم: استنى
مها: نعم
حازم: خليها عصير
مها: حاضر
حازم: استنى
مها: نعم
حازم: خالص خليه قهوة
مها: قوم اطلب لنفسك ياحازم انا غلطانه دى حاجة تنقط
حازم: يالهوى خلاص مش عايز
ادم: تتستاهل اللى يحصل فيك عشان انت مهزق
حازم: مابلاش بدل ما اسيحلك
ادم: قوم ياض فز من هنا قوم
حازم: اه يا ندل يا جبان اخدت غرضك منى ورماتنى والله لشتكيك فى محاكمة الاسرة
فى المساء رجع الجميع الى المنزل صعد ادم الى غرفته وهو يقول فى نفسها ” ده انا هنتقم منك اشد انتقام يا اوزعة ليلتك سودة يا مراتى يا حيبتى ” وجلس الجميع على سفرة الطعام
ثريا: ايه ده يا صفية ما امتى الاكل ده بيتعمل فى بيتى
صفية: دى اوامر الست هانم الصغيرة
ثريا: ندى انتى اللى عملت كده
ندى: لا يا ماما مش انا