ايه
مؤمن : ولا هتقدر تعمل حاجه ، كنت عملت من بدرى
تميم : يعنى انت معترف بقى ، طب يلا من هنا علشان معملش معاك الصح
مؤمن بص لسارة وبعدين بص لتميم : تمام ، بس خلى بالك من السنيورة ، ومن نفسك
لسه تميم هيمد أيده مسكته سارة وهمست: عشان ايهاب
تميم هدى وبعد عنه ومؤمن مشى وهو مبسوط أنه استفز تميم
خرج مؤمن من عند تميم وهو بيكلم منصور
مؤمن : ايوة ياباشا ، الموضوع طلع صح وتميم خطب البت
منصور: عيب عليك ، دايما كلامى بيكون صح
مؤمن : طب ايه اللى جاى
منصور : هنلعب على تقيل
مؤمن بابتسامة شريرة : بحب دماغك اوى ياباشا
منصور : اهم حاجه الواد التباع انتوا مظبتينوا ، مش عايز أسمى يجى فى حوار المخ|درات ده خالص
مؤمن : متقلقش ياباشا ، تميم دلوقتى ملهى فى صاحبه وعلى بال ما يخرج منها ، هتكون انت دبرت حاجه تانيه برضو يتلهى فيها
منصور وهو بيتفخ دخان السجائر: تمام ، يلا بقى علشان مش فاضى
فى المستشفى
سارة فى التلفون : ايوة يا أم احمد ، معلش ياحبيبتى تعبتك معايا