تميم دمع اكتر وكان نفسه فى الوقت ده تبقى جنبه وتواسيه
close
حاول يبان طبيعى علشان يقدر يرد عليها
تميم : احم ، الو
سارة : الو ، ا..اه ، انا اسفه لو يعنى بكلمك فى الوقت ده
تميم فى عقله : انت اصلا جيتى فى وقتك ياريتك كنتى معايا
سارة : تميم باشا ، حضرتك معايا
تميم : اي..ايوة معاكى ، محتاجه حاجه يا سارة
سارة : انا كنت عايزة اشكرك على وقفتك معايا ، وافهم بس الموقف اللى حصل
تميم : طب ممكن نأجل الكلام لبعدين
سارة : احم ، مالك
تميم وزى مايكون ماصدق تسأله
تميم ببكاء صامت : ايهاب ، ايهاب ياسارة
سارة استغربت : ماله ، خير فى حاجه حصلت