سارة بقرف : هو انت لسه هنا
سيد : يعنى اسيبك يعنى ميصحش
تميم بيبص عليه ولسه هيتكلم شاف ناس هو عارفهم كويس داخلين
منصور عطا : تاجر مخ|درات كبير ومعروف ، مسنود من ناس كبار ومحدش يقدر يحاسبه ، لكن تميم حلف أنه هيجيب أج|له ولازم القبض عليه يبقى على أيده
منصور : اهلا بتميم باشا ، ياترى انت هنا ليه ، على العموم احب اقولك متتعبش نفسك اللى جوة ده مش هيفتح
بقه بكلمه
تميم حط أيده فى جيبه : وانت مالك متاكد اوى كده ليه
منصور : عيب عليك ياباشا ، انت مش بتكلم اى حد ، وبعدين انا حبايبى كتير يعنى زى ما قولتلك متتعبش نفسك
تميم : هنشوف يا منصور وخليك فاكر كويس اجلك على أيدى
منصور بضحكه شريرة : بلاش تفتح صدرك اوى كده عليا ، لو مش خايف على نفسك ، خاف على اختك اللى
باتصال واحد منى ممكن تاخد فيها العزا بكرة
تميم مسكه من هدومه : قسما عظما اجيب اج|لك انت وأهلك لو لم|ست بس شعره منها
البودى جارد بتاع منصور قرب عشان يحوش تميم ، شاور منصور بايده: سيبه يارجاله ، حقه يت|هور دى أخته
برضو
تميم : اختى اللى لو بس فكرت تلمسها هتشوف اسود ايام حياتك
منصور ضحك وبص على سارة اللى واقفه ورا تميم : والامورة تخصك
تميم : انت مال اهلك ، ايهاب خد الانسه واخواتها وخرجهم من هنا
ايهاب : مش هسيبك لوحدك
تميم : اسمع الكلام ، محدش يقدر يقربلى