طلعت تجرى سارة وسلمى على صوت الص|ريخ
سارة : معاذ …
معاذ كان واقع على الأرض مش قادر يقوم وراسه مف|توحه وميس جنبه بتعيط
سارة جريت عليه بسرعه وشالته من ع الارض
سلمى : يلا بسرعه على اقرب مستشفى وانا معاكى
خرجت سارة شايله معاذ وسلمى ماسكه ميس فى ايديها وبيجروا بسرعه
اول ماخرجت من باب البيت بدور على تاكسى ولا حاجه
سيد : خير ياست الكل ، فى حاجه
سارة : بقولك ايه ، مش ناقصه اهلك ، غور من وشى
سيد : ليه بس احنا فى الخدمه ، ماله الكتكوت الصغير
سلمى : زى مانت شايف مت|عور واحنا مستنين تاكسى
سيد : تاكسى وانا موجود ، العربيه تحت امرك ياست البنات
سلمى بصت لسارة وسارة من خوفها على اخوها قالت يلا احسن من الوقفه
وصلوا المستشفى وسيد نزل معاهم
سارة: متشكرين لحد هنا يا حاج سيد
سيد : تلاته بالله العظيم ابدا ، لازم اطلع اطمن على الكتكوت الصغير
سارة : يلا ياسلمى والنبى علشان مش نقصاه
.طلعوا يجروا جوة المستشفى وسيد وراهم
اول ما وصلوا لقسم الطوارئ