ايهاب : الدنيا كلها متخافش عليها اكتر منى ، صدقنى ياعم حمدى ، بنتك هتكون فى عنيا من جوة
حمدى : يعنى لو قلتلك تيجى يوم الخميس الجاى انت وصاحبك وتتقدم رسمى هتقول ايه
ايهاب : هقوم ابوس راسك وقام فعلا بأس راسه
عم حمدى حب ايهاب جدا وهو صعب عليه وحس فعلا أنه بيحب بنته وهيصونها
فى فيلا منصور
يوسف دخل من الباب كان قاعد منصور وابنه التانى عبد الله
منصور : اهلا ، اهلا بالباشا اللى بيقف ادام ابوه ، وبيعصاه
يوسف : مساء الخير يابابا ، ازى حضرتك
منصور : لا بجد ، انت مصدق نفسك ، انت بعد كل اللى عملته ده جاى بكل سهوله تقول مساء الخير وازيك
يوسف: اللى عملته ده كان لازم يتعمل ، انت ليه دايما بتاخد ناس فى ذنب ناس تانيه ، ليه يابابا ، ليه اصلا بتؤذى ، ليه شغال فى كل حاجه غلط
عبد الله: احترم نفسك وانت بتتكلم مع ابوك ، لولا ابوك كان زمانك ولا حاجه وافتكر كويس مين كبرك
يوسف : انا عشان فاكر كل ده مبلغتش عنه ، ولا خرجت من البيت ده ، ولسه عندى امل أنه يتوب
منصور : وانت بقى اللى هتعلمنى الصح والغلط ، وتقولى امتى اتوب ، انت اصلا ازاى واقف قصادى وبكل بجاحه تقولى كده ،
يوسف : يابابا انا خايف عليك ، عايزك احسن من الكل ، نفسى افتخر بيك مش اتكسف منك
طااااااااااخ( صوت قلم نزل على وش يوسف )
يوسف بصدمه : بتض|ربنى ، عشان خايف عليك بتض|ربنى
منصور: وده بقى كلام اللى روحت اتفقت معاه عليا ولا كلام مين بالظبط
يوسف: هو مين ده اللى اتفقت معاه عليك ، بابا انت بتقول ايه ، انا استحاله اه………..
منصور : كذااااب ، روحت واتفقت عليا مع اللى اسمه تميم ورجعتله أخته ، عملت كل حاجه ضدى وجاى تقولى ازاى افكر انك تعمل كده