close
ناديه : مختلفه ، دى اهم مرة كان لازم تحكيلى فيها
سلمى : ماما انا كنت متلغبطه ومشاعرى مشوشه ومش عارفه اعمل ايه ، بس اول ما سمعت أنه انض|رب بالن|ار مقدرتش ، ابدا
نادية : عمتا هو بس يقوم يقف على رجله وابوكى واخوكى هما اللى هيتكلموا ، انا مليش دعوة
سلمى : ازاى بقى ، دا انت الخير والبركه ، وبعدين مين هيلين دماغ بابا غيرك يعنى
ناديه : ايوة ، كلى عقلى بكلمتين وبعدين روحى اتصرفى من ورايا
سلمى قامت باست مامتها: وانا برضو ياناديه ياقمر انت
دخلت سلمى اوضتها وقعدت على السرير وطلعت فونها ورنت على ايهاب
ايهاب فى المستشفى هيتجنن على سلمى ومش عارف يعمل ايه ويطمن ازاى على حبيبته وشويه وشاف اسمها
على موبايله ، اتعدل بسرعه ورد
سلمى بصوت واطى جدا ووشوشه : الو
ايهاب : حبيبى وروحى ، كنت هموت عليكى