الكلمه دبحت*نى، قعدت اصر*خ زى المج*نونه، ابنى، ابنى
كوثر دخلت علينا، صر*خت مش عايزين فضا*يح، لو حد عرف او الشر*طه عرفت شروق هتدخل الس*جن
عايزه اشوفه والنبى عايزه اشوفه، بو*ست رجل كوثر لحد ما سمحت ليا اشوف ابنى
كان ملفوف فى ملايه من غير حركه بس مخلونيش المسه
شاله هو وكوثر ونزلو بيه، قالو احنا هند*فنه من غير ما حد ما يعرف وانتى متتحركيش من هنا
الشعور بالذ*نب والحز*ن خلانى أهمل فى نفسى، لا بدور على أكل ولا بست*حمه ولا بتحرك من مكانى غير لو كوثر
امرتنى
بعد تسع شهور جاتنى الآ*م الوضع، استنيت شريف يجيب دكتور او ياخدنى على المستشفى لكن كوثر قالت انا هولدك
كنت بخا*ف من كوثر ومقدرش أرفض ليها طلب، وكمان كنت محتاجه الشوربه إلى دماغى بينش*ق لو
مشربتهاش
وانجبت طفل جميل زى القمر
كوثر حض*نت الطفل وقالت خليه معايا
انا صر*خت، عايزه ابنى فى حض*نى
كوثر حذر*تنى، انت مش فى وعيك وبتنا’مى من غير ما تشعرى ممكن تأ*ذى الطفل؟
رفضت، خدت ابنى فى حض*نى، لكن النوم اخدنى غص*ب عنى ونمت