فارس وهو بيطبطب عليها: هششش اهدى خلاص
حور ببكاء: متسبنيش ومتتجوزش ندى والله ما هتلاقى حد يحبك ادى
فارس بحزن : مش هعرف يا حور مش قادر انسى سبيها للوقت الوقت كفيل ينسينا
حور : انا مستعدة استناك عمرى كله بس تبقى معايا انا مش مع حد تانى قلبك يفضل مفيهوش غير حور وبس ومتشوفش غير حور وبس
فارس فى نفسه : حتى لو عايز انساكى يا حور مش هعرف للاسف انتى متعرفيش انتى ايه بالنسبالى
حور : سكت ليه هتتجوزها
فارس : ممكن دلوقتي تركزى بس على دراستك خلاص الامتحانات قدامها شهرين دا اللى لازم تفكرى فيه وبس
حور وهى بتمسك فيه اكتر وبتغمض عينيها : مش عايزة حاجة غيرك مش عايزة ادخل طب انا عايزاك انت وبس
عايزة نرجع زى ما كانا عايزة اشوف حبك خوفك حنيتك قولى والله انا كل دا هيرجع وانا هستنى بس قولى انه هيرجع
فارس بحنية مفرطة : قولتلك سبيها للوقت خلاص بطلى عياط بقى
وقتها هيثم عدى من قدام الفصل وشافهم بصلهم بخبـ”ث وغيرة شديدة وطلع فونه و صورهم
هيثم بشـ”ر : عامللى فيها البنت الملتزمة المنتقبة وانتى مقضـ”يها معاه والله لهوريكوا انتوا الاتنين
حور طلعت من حضنه بخجل شديد