بعد عنها بصعوبة واتكلم بعصبية مفرطة: قومى يا حور نامى فى الاوضة التانية
استغربت طريقته اللى اتحولت فجأة بصلها واتكلم بصوت عالى ارعبها
: قولتلك قومى نامى فى الاوضة التانية
حور بدموع وخوف : حاضر
خرجت من الاوضة وهو قعد على السرير دافن.. راسه بين ايديه واتنهد بوجع..
: ليه يا حور يا ريتنى ما حبيتك ليه قلبى يتعذب.. العذاب دا كله على الرغم من انك مراتى وعايش معاكى فى نفس
البيت مش عارف حتى اخدك فى حضنى.. مش عارف اعبرلك عن مشاعرى اللى بقالى سنين حابسها يا رب يا ترزقنى حبها يا تشيلها من قلبى انا تعبت
لاقى نفسه بيرن على مرات عمه
عزة : ايه يا فارس حور كويسة
فارس: انتى جبتيها تعيش معايا عشان تنتقمى.. منى على اللى عملته صح
عزة : انت هتستسلم من اولها اصبر يا فارس استنى شوية عليها لازم فى الاول تخليها تشوفك جوزها وحبيبها مش
اخوها وابوها اللى مربيها
فارس: ربنا يسهل
عزة : يلا سلام
فارس: سلام
عزة فى نفسها : انا عارفه انها هتبقى صعبة عليك انت بالذات يا فارس بس مفيش حاجه بتيجى بالساهل
فضلت باصة على الباب مستنياه يجى يصلاحها اتكلمت بغضب طفولى : بيزعقلى ليه دا كمان هو انا عملت ايه يعني دا حتى مجاش يصالحنى
كانت لسه جاية تنام بس لاقيت الباب بيخبط