هتف الطفل باستغراب: انت مين ثم صاح بحماس: هو انت جوز لولى دى حكتلى كتير عنك انت اونكل يذيد مش كده
هز راسه بعدم فهم وهو ينظر الى ليلى الجالسه على الارض بصمت ولا تنظر اليه ليهتف بعدم فهم: انت مين بجا
هتف زياد بحماس: انا زياد صاحب لولى ااه انا صغير عليها بس احنا صحاب من وقت ما شافتنى فى الملجأ لحد ما ساعدتنى وخلت عيله كويسه خالص تتبناتى من وقتها وهى البيست فريند بتاعتى بس كنت عايزه اشوفها واحضنها بقالى كتير مشوفتهاش ممكن تجبهالى يا اونكل شويه
كان يزيد بعالم اخر هل اتهمها الان بالخيانه وهى برئيه اخذ ينظر اليها بندم شديد ليفوق على حديث زياد ليهتف بتوتر: ايوه ان شاء الله يا زياد هجيبها ونجيلك يلا سلام
اغلق الهاتف وهو يقترب منها بهدوؤ: ليلى انا…
وقفت فجاه وهى تنظر اليه بجمود والدموع العالقه بعيونها: انا سمعت منك كتير اوى يا يزيد كفايه اوى لحد هنا انا بقالى ازيد من شهر مستحمله كل حاجه وحشه من الجوازه دى واخرتها انا تشك فيا وفى اخلاقى دا انا حتى بنت عمك يا اخى اي
لتفقد اعصابها وتتوالى كل الذل الذى راته الفتره السابقه لتتقدم امامه وهى تقوم بضربه على صدره العريض بقوه ودموع وهى تشهق: حام عليك انا مش شبهها انا ذنبى اي انى اختها طيب والله انا تعبت تعبت منك ومن مامتك ومن انا كمان هى صعبانه عليا والله دى اختى بس انا تعبت والله تعبت بقا