سيده عاش وولد سميه الى مات
هتف سيف بصدمه ودموع: انتى بجد عملتى اكده يا اما يعنى يذيد مش اخوى من امى يعنى معيشانى فى كدب طول حياتك
ثم وجهه انظاره الى جدى الذى خر واقعا على الكرسى بجانبه ليهتف بغضب: وانت يا جدى كنت خابر الحديت دا
هز الجد راسه بصدمه ووهن: كنت فاكر ان ولد سميه هو الى مات جولت نصيبه ومش مكتوبه تبجا مرته ولا يبجا لي ولد بن حرام فى الضلمه ويذيد يبجا ولد سيده وصالح مكنتش خابر كل الحديت دا واصل
هتفت ليلى بدموع وصدمه: ويذيد عارف كل دا؟!
هزت رجاء راسها بحزن: لع مخابرش حاجه كنت عايزه اخبره بس سيده الى كانت منعانى بس مسير الحجيجه تبان واهو جه وقت ظهورها
رفع الجد انظاره الى سيده بغضب: خدى حالك وهملى على القصر وهناك لينا حديت تانى يا سيده
لتنظر اليه بتوتر ودموع: اطمن على ولدى يا عمى بس
قاطعها الجد بصراخ: اخرسى جطع لساانك ولدك كيف هملى على القصر مش عايز اشوفك جدامى اهنى يلاااا