مريم : شافت دموع ف عينيه . وقلقت . مالك يا ادم بجد . انت . انت عيونك حمرا ليه ؟ آدم ف حاجه حصلت ؟
آدم : قال ف اللاوعي . ف إن قلبك بيحس بكل الل حواليكي . وقلبك خانك ومحسش بيكي .
مريم : بعدم فهم . قلبى خانى؟ آدم انا مش فاهمه حاجه .
آدم : مسك مريم ودخلها كلها ف حضنه . ودموعه غلبته ونزلت .
مريم : بدءت تقلق ع آدم . وف ايه انا مش فاهمه حاجه !؟ وجت تطلع من حضنه لكن آدم مكلبش فيها علشان ماتشوفش دموعه ..
مريم : استغربت اكتر . وخافت ع آدم . وربتت ع ضهره . حبيبى وحد الله وفهمنى مالك . فيك يانبض قلبى .
آدم : غمض عينيه . وضمها لقلبه ياريت تاخدى قلبى . واخد قلبك . ياريت .
مريم : طلعت من حضنه . ومسكت ايديه . آدم في ايه . حلفتك بالله انا بدءت اقلق عليك . ومال وشك مخطوف كدا ليه؟ وعينيك حمرا . حلفتك بالله تقولى !!؟
آدم : بص ف عينيها . وبعدها غمض عينيه. ولسه هيتكلم ويشرحلها . لكن مقدرش وقلبه بيدق. وفتح عينيه . وقالها محمد عزيز عايز