مريم : فتحت عينيها وبتغمض . وبتهمس . آدم . عيالى مراد ..فهد . عيالى .
آدم : بتمثيل . كدا يامريم تخضينا عليكى . ويستي مراد كويس . وبدموع احم .وفهد كمان كويس . يعنى انتى غاويه تخضينى عليكى ع
طول..
مريم : بصت فى عينيه بتعب. مبتعرفش تكدب يا آدم . عيالى فيها ايه. حلفتك بالله .
آدم : رفع راسه لفوق واخد نفس عميق . وبصلها والله مراد كويس . وكان فايق وبيتكلم معانا . وكمان سأل عليكى . انتى ليه مش مصدقانى !!؟
مريم : دموعها نازله . وفهد . فهد فايق!؟
آدم : ضغط ع اسنانه . ومش عارف يعمل ايه.
محمد : أنقذ الموقف . تعالى اقيسلك الضغط الاول . وبعدها اسالى برحتك .
أشرف :قرب منها .وباس ع جبينها . حمدالله ع سلامتك يامريم . انتي بتشوفى غلاوتك عندنا ولا ايه ؟ ويستى انا الل بطمنك اهو فهد
كويس الحمدلله . ازمه وهتعدي . وكلهم سألو عليكى . قومي انتى بس كدا وكل حاجه هترجع زي الاول واحسن .
محمد : ابتسم بتمثيل .لا لا الضغط تمام والحمد لله .