مراد : انتبه وفتح عينيه . وشاف أنه فهد . غمض عينيه تانى . ومتكلمش ..
فهد : كمان متكلمش . او بمعنى هو مش عارف يتكلم . هو غلطان ومش غلطان . وكمان مراد غلطان ومش غلطان . وسكتو شويه ومحدش اتكلم . وبعدها فهد اتكلم وسألو وقال . هديت شويه .!؟
مراد : ….. مردش عليه .
فهد : اتنهد . وحقيقي مش عارف يقول ايه . لكن قال . مراد . انا لما عرفت أن رينو فى خطر انا اتوترت . ونزلت بسرعه وانا فى العربيه . بطلع فونى علشان اتصل عليك . لكن كنت نسيته فى الشقه.
مراد : ……. مردش .
فهد : اتنهد . ماخلاص بقى يامراد . المهم انها بخير . مش ده الل يهمك .
مراد : اتعدل . واتكلم بغضب . طبعا ده الل يهمني. والحمد لله انها بخير . لكن انا متوقعتش ابدا ده منك يافهد .
فهد : والله غصب عني . انا كنت محتار ومش عارف اعمل ايه . ومكنش فى وقت انزل اتصل من الشارع . الدقيقه كانت هتفرق معايه اوى صدقنى يامراد .