تيم : فهد مش وحش فهد حبيبى . ونام على كتف محمد من كتر العياط . ورينو باست ايد تيمو .و سلمت على كل اخواتها .
وفهد سلم على الكل . ومراد جه وحضنه . مبروك يافهودي .
فهد : وحيات امى الغاليه . لأعلم عليك بس الصبر يابن العدوي .
مراد : ببرود . وانا منتظر العلامه بس ياريت بسرعه اصل بحب اتعلم بسرعه يا فهودي ههههه
فهد : يخربيت برودك يامراد .
مراد : ياض خلاص بضحك معاك . بس قلبك وقع في رجليك صح . هههههههههههه اه والله ههههه .
فهد : ابتسم . الله يخربيت فقرك . وحضنو بعض بحب . والكل اتحرك .
فهد . اخد رينو وركبت جمبه واتحرك على عشهم .
آدم وصل الفيلا واخد مريم الل مش مبطله عياط . وعينيها فى كل مكان فى البيت وزكريات رينو وحركاتها .
آدم : شالها وطلع بيها على السلم ومريم حاوطت ايديها على رقبته ودفنت وشها فى كتفه وبتعيط . ودخل بيها الاوضه . ونزلها على السرير . واتعدل . وقلع جاكيت البدله . وقعد جنبها . ايه بقى مش هنبطل عياط . وبيفكلها النقاب . والحجاب .
مريم : مسحت دموعها. ومردتش .
آدم : شاف لون عيونها الزيتونى وعنيها حمرا سحرت قلبه . تصدقى لما عيونك بتبقى حمرا كدا باتوه فيها الرحمه ياملهمتى مش كدا ..
مريم : بدموع . رينو وحشتنى من دلوقتي يا آدم .
آدم : اخد راسها وحطها على قلبه حبيبتى . هي دي سنة الحياه . وصدقينى بكره هتزهقى منهم . وحب يفكها . وهتقوليلى ماتيجى نسافر شهر عسل وسيبنا من العيال دى . وجتله فكره . ورفع دقنها . وباسها من شفايفها . بقولك ايه . ماتيجى نسافر انا وانتي .
مريم : تاهت من لمسته ليها . نسافر . هنسافر فين .
آدم : ايه رايك نطلع انا وانتى اسكندريه . فى المكان الل انتى بتحبيه . ومش هنعرف حد . علشان مش ينطو لينا ويقطعو حبل أفكارنا وغمزلها .
مريم : ابتسمت بخجل . احنا كبرنا على الحجات دى يا آدم .