يزن : مش مهم فهمت ايه ؟ ( بص لساره بنظره احتقار من فوق لتحت ) المهم اني اخيرا فوقت
يزن ساب عمار وطلع بره العزبه عمار جه يمسكه من ايديه
يزن : ( زق ايده مره تانيه واداله وشه ورفع ايده الاتنين وبقي بيرجع بضهره لورا وهو مديله وشه ) اوعي .. تيجي
ورايا .. سيبني
عمار : ماينفعش اسيبك ياصحبي
يزن : ( بزعيق وغضب ) سيبني دلوقتي يا اما مش هتشوفني تاني
(ميرا طلعت بره الڤيلا علي صوتهم وبقت تشوفهم هما الاتنين وهما بيتخانقوا )
يزن كانت باين عليه الجديه في كلامه
عمار : انا هسيبك دلوقتي ولما تهدى نبقي نتكلم
بقلمي ماهي احمد
يزن لف وادا ضهره لعمار ومشي بره المزرعه خالص
ميرا : ( بصت لساره ) هو حصل ايه ؟
ساره : ( بتوتر والدموع في عنيها ) مش .. ( بلعت ريقها ) مش عارفه بس .. بس اول مره اشوف يزن بالمنظر ده
ميرا : ماتقلقيش انا هاروح اشوفه
ساره : خوديني معاكي