عمار : البسي الفستان ده
شمس جت تقلع الفوطه اللي لفاها عليها عشان تلبس الفستان
عمار : مسك الفوطه اللي لبساها بسرعه وضمها تاني علي صدرها
عمار : ( بخنقه وزهق ) انتي بتعملي ايه ؟ ماينفعش حد يشوف جسمك .. جسمك ده ملكك انتي .. لما تحبي تغيري هدومك وتلبسي هدوم تانيه يبقي تبقي لوحدك وبابك مقفول عليكي ماتسمحيش لحد انه يشوفك ابدا
عمار : ( بغضب وصوت عالي ) انتي فهماني ?
شمس : ( اتفزعت ) وشاورت براسها من فوق لتحت بأنها فاهمه وشويه والدموع بقت تلمع في عنيها وهي بصاله
عمار شافها كده اتنهد وبص الناحيه التانيه
شمس جت تفتح باب الحمام عشان تدخل عمار مسكها من دراعها
بقلمي ماهي احمد
عمار : ( قرب من شمس ) انا عارف انك خايفه مني من ساعه ما قومت متعصب من النوم .. بس .. بس ده حلم ..
حلم مزعج اوي مابحبش افتكره ولا احكيه .. انتي اكيد وانتي نايمه بتحلمي صح
شمس : ( ضمت حواجبها وهي مش فاهمه يعني اي كلمه حلم )
عمار : طيب .. حلم ده لما بنام بنشوف ناس وأكننا في اماكن تانيه اصلك اكيد لما نمتي اكيد كنتي بتشوفي حاجات وانتي نايمه في يوم صح