على خياتنا انا و هو بس و لاول مره فى عمرى اكلمه بغ*ضب و قولتله: عايزاه عايش لو ما*ت تحت ايدك يبقى احسنلك مش تطلع من الاوضه لانى ساعتها
هقت*لك. لاول مره ملك دى تطلع، لقيتها طلعت لما حسيت ان حياتى مهدده بالموت، ما هو خلاص بقى كل حياتى و دنيتى. بصلى بنظره مش مفهومه و
دخل، جت خالته الحربايه هى و بنتها و قعدت ت*بخ سمها و تسمعنى كلام من نغمه، انى نح*س و فق*ر و اديه بيمو*ت بسببى، و هى للاسف اختارت وقت
غلط علشان تقول كدا بصيت ليها بنظره خرس*تها. و اخدت اللواء و دخلت المكتب لان لازم اخد رد فعل علشان جوزى= بصيت للواء بج*راءة و قولت: محدش هياخد حق جاسر غيرى، عايزة اعرف مكانهم فين.
اللواء: بس دا خط*ر عليكى يا سياده العقيد. انتى عارفه احنا مكتمين على الموضوع ازاى.
= رديت بقو*ة: مش مهم اهم حاجة اخد حقه، انا اللى اتساهلت فى الموضوع و دى النتيجه، دا هو ملوش ذ*نب لازم ننهى الموضوع دا و بسرعه.
اللواء: انا عارف حز*نك و مقدره بس مش لازم تنقاضى ورا مشاعرك لان دا هيكلفك كتير.
= هو فعلا كلفنى كتير، كلفنى حياه ابويا و حياه جوزى و بعدها حياتى، اسمحلى اتحرك لانى فعلا اخدت قرار، بس هطلب من حضرتك انك تخلى بالك منه عقبال ما ارجع.
اللواء: هتعملى ايه لو عرف؟ هل انتى مستعده لدا؟
= سكت معرفتش ارد و اقول ايه، لكن رديت و قولت: ان شاء الله لا، و انا هقوله بس لما كل دا يخلص، اتمنى، تمتمت بالكلمه دى فى سرى، و لاول مره اقف