حين غره، اسرنى اكتر ما انا متنيله على عينى بحد ما جت… جت الحربايه الصفراء الزباله فى روايه احدهم..
كنا قاعدين لا بينا ولا علينا، لحد لما شرفت ست الحسن و الجمال، الانسه المصونه و الحر*بوءه المج*نونه و
الحرب*ايه الصفر*اء و الز*باله فى روايتى بنت خالت جوزى، و حطوا كذا خط تحت جوزى و بنت خالته، اظن رسالتى وصلت. هتقولولى دا انتى من كتر حبك يا
بنت يا ملوكه فيها قولتى ليها كذا لقب، هرد اقولكم شور يا غاليه دا انا عشقتها عشق و خصوصا الس*هوكه بتاعتها دى، سهن*ه فى نفسها، مو*عتلى
معدتى والله، بصيت ليها و هى بتعمل الصعبنيات بتاعتها لولا ان اديا كانت بتاكلنى علشان اجيبها من سعرها كانت صعبت عليا والله. طبعا هتقولولى دلوقتى
بس انتى ليه يا ملوكه ساكته كدا احنا متعودناش عليكى كدا، هرد بكل فخر لان زوجى العزيز، قره عينى، حبيب هارتى، عمى و عم عيالى اخد حقى بشياكه
و لو مكنش عمل كدا كنت قومت جبتها من شعرها علشان تعرف المشلوله دى تقدر تعمل ايه كويس_ طبعا ملوكه حبيبتي حكتلكم عن شاهى بنت خالتى،
طبعا الجواب باين من عنوانه مش محتاج تفسير، هو يوم باين من اوله، و انا اقول دلق القهوة خير، طلعت كارثه مش خير والله، جت الحر*بوءة على راى ملوكتى
اللى حرجت عليا اقول كدا و انا بكلمكم، و الا مفيش سرد ليا تانى، بتغير عليا بنت الذين امنوا بس مش عايزة تعترف بس على مين، دا انا الرائد جاسر ، المهم
جت الحر*بوءة تبارك و طبعا ملوكه زى اى زوجه مصريه اصيله عرفت نيتها من مشيتها، يخربيت ردارك يا بت، فطبيعى صدرت الوش الخشب مع حركه تملك
خطفت بيها قلبى، مسكت دراعى و قربت عليه و فى عيونها بركان على وشك الانفجار فى وش الحر*بوءة، بصيت ليها كانت زى اللبوه مرات الأسد مستعده
تقوم تقتلها فى مكانها من قبل ما تيجى، ابتسمت بحنان و كنوع من انواع الطمأنينه حكيت ايدى على ايدها اللى كانت بتشدنى بس الهانم مكنتش فاضيه،
كانت بينها و بين الح*ربوءة معركه نظرات._ جت و ياريتها ما جت، بس المشكله ان خالتى اتعزمت مع انى كنت فاكر انى مجبهاش لا هى ولا بنتها، ربنا