سكتت روح شويه بتردد بعدين اومأت برأسها
ابتسمت نهله بفرحه وحضنتها قالت
– شكرا ليكى
– مش اوى كده
قالتها روح وهى بتبعدها عنها بضيق
قال يحي – أخرجى
بصتله نهله وبعدين مشيت علطول وكأنها مصدقت
قالت روح – انت قولتلها أى
قال يحي – مقولتش حاجه .. تقدرى تروحى على شغلك
خرجت روح وهى بتفتكر احداث انهارده لما يحي ضرب عاصم بقوه وخدلها حقها ومن شويه لما هلى نهله تعتذرلها .. لم يفعل أحدا معها ذلك ودافع عنها قبلا .. بتسأل لى عمل كده حتى خوفها انهارده كان بسبب انها عارفه أنه من اقل بيذلها ومتوقعتش أنه يصدقها ويضربه
اتنهدت بضيق ومشيت
بليل فى الشركه كان الكل مشي معدا يحي إلى كان قاعد بيخلص شغل مهم ومشغول
وكانت روح قاعده برا وعايزه تنام وتعبانه لأنها موجوده من الصبح وكل يطلب منها حاجه سمعت صوت رنين عرفت انه هو رديت
– هاتيلى قهوه على المكتب
– حاضر
راحت عشان تعمل إلى هو طلبه
دخلت وهى ماسكه القهوه قربت منه وهو كان باصص فى ورق رن تلفونه مسكه ورد عليه بس ملامح وشه اتغيرت قال
– ايه !!
كانت روح بتحط القهوه بس لما وقف يحي وحركته ادلقت على ايديها والمكتب اتألمت وهى حاسه النار بتاكل أيدها بس افتكرت المكتب قالت
– هنضفه دلوقتى أنا اسفه
قال بضيق وهو بيمشي – مش وقته سبيه فى غيرك هينضف
استغربت ومشيت هى مش فاهمه رايح فين
فى المستشفى دخل يحي وروح كانت معاه قالت
– احنا بنعمل اى هنا
مردش عليها قرب دكتور من يحي قال
– استاذ يحي احنا بنتأسف لحضرتك على الاتصال فى الوقت ده بس المدام زينت حالتها سيئه فاطرينا نتصل بيك
– هى فين
– فى اوضتها اتفضل حضرتك
مشي يحي مع الدكتور وتبعتهم روح
دخلو لأوضه وكانت فى امرأه فى الاربعينات نائمه على السرير وباين عليها المرض الشديد
قرب يحي منها وقف جنبها قال
– عمتى انتى كويسه
بصتله ودمعت عينها بس متكلمتش
قال الدكتور – اكتشفنا مع الوقت أنها مبتخدش الدوا وده اخر علاجها وشفاها لحد انهارده
بص يحي لزينب بعتاب بعدين بص لدكتور وقال ببرود
– المفروض انى حاطتها فى مستشفى خاصه مش زريبه يعنى أقل حاجه تكونو مهتمين بيها
خاف الدكتور واتوتر قال
– والله يا استاذ يحي احنا مش مقصرين حاطين اهتمام علبها فى ٢٤ ساعه ولما حبينا نشوف لى مفيش تقدم ده الى اكتشفناه
كانت روح متابعه الحديث وباصه لزينب قالت
– ممكن تكون هى إلى مش عايزه تتعالج
عم الصمت بصلها يحي