ومعرفش يتحكم فى ضيقه
بص احمد لروح وكان هيتكلم لقتها مشيت اتنهد بضيق
دخلت روح اوضتها وهى مضايقه
– أنا مقصرنش فى شغلى عشان يخصملى يومين
بصت على ايديها إلى كانت قد هلكت من أعمالها هنا فى القصر قالت
– انا ايدى عمرها ماكانت كده ودلوقتى جاى يخصملى يومين بحلهم بكل سهوله وميعرفش أنا بتعب قد اى هنا ومذاكرتى إلى ضايعه .. أنا كنت بحلم ابقى
مهندسه دلوقتى بحلم انى عدى تالته على خير من قله المذاكره إلى مش عارفه هلمها ازاى
كانت مضايقه لأن كرها قل ليه شويه لما سمعت كان بيعمل اى اى لما كانت تعبانه واهتمامه بيها
فى الليل ترجل يحي من سيارته وكان اثار الثماله عليه
دخل القصر وهو بيتطوح مش شايف قدامه
طلع السلم عشان يروح اوضته وقف فجاه رجع وغير اتجاهه
كان بيتعلث فى السير رايح ناحيه اوضه روح
مسك مقبض الباب وفتح كانت قاعده بتذاكر
حست روح بحد لفت واتصدمت لما شافت يحي وقفت علطول لقته بيدخل
– أنت بتعمل اى هنا .. اطلع برا
لقته بيقفل الباب وكأنه مسمعش هى بتقول اى قرب منها وروح مرعوبه رجعت لورا
قال يحي – كنتى بتعملى اى معاه ياروح .. روحتى معاه لى
كان بيقرب منها وهو بيتكلم وهى بترجع لورا قالت
– ملكش فى انك تسألنى .. انت مش خصمتلى يبقى خلاص .. أخرج من هنا
مسكت القلم فى أيدها قالت
– متقربش يا يحي وإلا اقسم بالله هقتلك
– خايفه منى
– لو جه يوم ومبقتش اخاف فهتكون انت ميت
حس بوخزه ايسر صدره من الى سمعه منها قرب ولسا هترفع أيدها مسكها دمعت عينها وجسمها ارتعش
– سيبنى
قرب يحي ورفع أيده بصتله بخوف من كفه الى بيقربه من وشها
– متلمسنيش
– متخافيش منى ياروح
كان بيبصلها بتوهان وو
ياترى اى الى هيحصل ويحي هيعيد غلطه تانى ……..
يتبع….