– اشوفك بعدين عشان لازم امشي
قالها وكأنه بيودعها ومشي بصتله روح بعدين مشيت
كان يحي متابع مشهد روح وأحمد والابتسامه إلى ابتسمتهاله والمرهم إلى كانت بتديهوله
مكنش عارف هو مضايق لى وقف اكل وكأنه نفسه اتسدت ومشي
دخلت روح اوضه زينب وكانت صاحيه بصت على الشباك قالت
– قافلينه لى
قالت الممرضه – عشان عينها
– متعرفيش أن الهوا لازم يتجدد
– فى مكيف
– وأنا بتكلم عن هوا ربنا
سكتت الممرضه فتحت روح الستاير ودخل ضوء النهار
ابتهج وجه زينب وكأنها مشفتش النور ده قبل كده
– عايزه تعقدى شويه عن النوم
قالت الممرضه – انسه روح هى مبتعرفش تتكلم أو تتحرك مش هتعرف ترد
بصت روح لزينب قالت
– تقدرى تحركى عينك .. أما اقول حاجه خركيها بمعنى اه أو لا ونا هفهمك ماشي … عايزه تعقدى عن النوم
لن ترد زينب بس ظهر تعبير الايجاب فى وشها وعينها أنها بتوافق
فقربت منها روح وسندتها برفق لحد اما قعظت وحطيت مخدات ورا ضهرها
قالت الممرضه بدهشه – دى استجابت معاكى
– الحمدلله
– انتى هينولك اى من انك تهتمى بيها بيتهيألى انك مش هتاخدى فلوس على ده
سكتت روح بصت لزينب إلى كانت بصاله وكأنها سامعه الحديث وفهماه ومستنيه جوابها قالت
– بتفكرنى بماما .. إلى مستنياها تصحى بفارغ الصبر عشان اقولها قد اى هى وحشتنى وقد اى أنا استنينها .. عايزه اعتذر لها بدل المره ألف عشان أنا السبب فى إلى هى فيه لانى حتت عيله افتكرت أنها ممكن تبقى قد المسؤوليه ومن غبائى اغلى واحده عندى وإلى هى المفروض عايشه عشانها فى المستشفى
بصت لزينب كانت بصالها بحزن واشفاق على ما سمعته
قالت الممرضه – هى امك فى المستشفى لى
– فى غيبوبه
– ربنا يشفيها ويقومهالك بالسلامه
– يارب
– يعنى انتى بتعملى كده عشان بتفكرك بوالدتك
– الرحمه
– ايه !! مش فاهمه