بصتله بدموع لوهلة حسيت انه بيحبها وعايز يتجوزها اتكلمت فى نفسها
: غبية دا لسه عارفك انهاردة وكمان شوفى انتى فين وهو فين فوقى يا ياسمين
: هاا مسمعتش ردك
: ادبست ازاى يعنى
: هحكيلك
حكالها زين عن كل حاجه حصلت
ياسمين بتفكير
: تمام انا موافقة اساعدك بس لحد امتى
: كام شهر بس
: تمام
: شكراً بكرة الصبح باذن الله هجيب مأذون واجاى عن اذنك
: هو انت اسمك ايه
: زين
: ياسمين
جيه عشان يمشى بس وقفه صوتها اللى حس بأن قلبه هيطلعه من مكانه اثر سامعه اسمه منها
: زين
: نعم
: انت هتتجوزنى عشان تغيظها وتقولها انك تقدر تعيش من غيرها مش عشان ادبست زى ما انت بتقول لانك بتعشقها ودا باين جدا وانت بتتكلم عنها
بعصبية
: انا مبحبش حد ومعتقدش ان قلبى هيعرف يحب تانى عن اذنك
بصت لطيفه بحزن كبير وهى مش عارفه ايه السبب
فى الصباح تم عقد قران زين وياسمين اخدها و راحوا الڤيلا
فريدة: اهلا بالبيه
زين ببرود : ازيك يعمتى اوماال شذى فين
: راحت الكلية
بصيت لياسمين بقرف
: هى دى بقى اللى فضلتها على بنت عمك و رحت اتجوزتها
مسك ايديها وبصلها بابتسامة
: اها ست البيت مدام زين السيوفى
بصتلها بغيظ