تجاهلها وخرج الصالة واخد القميص بتاعه لابسه بعشوائية خرجت وراه بخجل غمضت عينيها
– لبست افتح
بصلها بتوهان فكان شكلها جميل جدا وهى ومغمضة عيونها
– فتحى
فتحت عينها ليتوه فيها اكثر واكثر وخصوصاً انه اول مرة ياخد باله من لون عينيها الرصاصى
زين بحزن
– انا اسف نسيت خالص انك هنا انا همشى دلوقتي خدى راحتك
لاحظت الحزن فى عينيه اتكلمت بأحراج
– هو هو انت كويس
كان لسه هيرد بس قاطعه رنة فونه
فريدة بعصبية
– اقدر اعرف ايه اللى انت عملته دا ومين دى اللى انت اتجوزتها وسبت بنت عمك عشانها
زين ببرود
– عمتى عمتى والله انا ما ناقص
فريدة بعصبية مفرطة
– انت ايه الجبروت دا انت مش حاسس بالمصيبة اللى عملتها
زين
– ايوا يا عمتى اتجوزت وبكرة هاجبها تعيش معانا فى الڤيلا وبحبها جدا
بصتله ياسمين بحزن مش عارفه ايه سببه بصلها زين بتفكير
زين
– سلام دلوقتي اشوفك بكرة
وقفل الخط
زين بتفكير
– تتجوزينى
تتجوزينى
بصتله وفمها مفتوح من الصدمة بصيت وراها و شاورت على نفسها
: بتكلمنى انا
بأببتسامة أظهرت وسامته
: ايوا انتى بقولك تتجوزينى
: دا اللى هو ازاى يعنى
: بصى انا تقريبا ادبست وعايز دلوقتي واحدة اتجوزها ومتقلقيش مش كتير ومش هقرب منك