بيكملوا عشاهم نوم وضحكوا ونورا بتقولها اخلصى يافقر انا وصلت وكمان منى عالوصول مريم انا خلاص قربت وقفلت معاها والرجل عمال يزغر للمريم مريم بقولك ايه ياعم التنين انا مبخافش ها وبعد وقت قصير وصلت مريم للمحطه وهى
نازله الشخص اللي كان قاعد جنبها نازل وراها ومريم صړخت وبتقوله ياقليل الادب الرجل ده پيتحرش بيا الناس اتلمت عليه وضړبوه ومريم بتضحك عليه واتوجهت لمكان وجود اصحابها كانت منى ونورا فى انتظارها دخلت عليهم
مريم صباحو ياشوباب متى ياشوباب ياربى على اللغه بتاعتك يابت عيب دانتى هتبقى مهندسه
مريم انت كده ياست منى نورا بقولكم اييه انتى وهى احنا مش هنبتديها لسه السنه طويلة
منى هو انا قلت حاجه انا بس بقولها الناس تعيب عليها مريم انا ماليش دعوه بالناس ياست منى مدام مبعملش حاجه غلط ومشيت نورا يابنتي استنى مايا قربت تيجى مريم لا انا مش هستنى حد وهمشى اصلى انا بيئه خليكم انتوا استنوها اما
انا همشى واصرت مريم ونورا عاتبت منى بتقولها ليه كده يامنى مش قولنا مريم حساسه وماينفعش معاها كده منى هو انا عملت اييه لكل ده هى اللى عالطول بتتقمص نورا لا مريم مش بتتقمص بس انت عارفاها مبتحبش حد يقولها كلامك غلط